Το φιλί σου ζητώ
Το φιλί σου ζητώ
Άγγιξε με.
Φίλα με.
Μύρισε με.
Γυρεύω το φιλί σου,
Στου λαιμού μου την άκρη.
Δoς μου το.
Όταν οι δυο μας βρεθούμε.
Γεύσεις ...
Θάλασσα Αίματος
Περνάς από τους κάμπους μου,
Ολόγιομη εγώ.
Δίχως ρόδα.
Περνάς τις νύχτες μου…
Στων αστερισμών την φωτιά μου…
Περνάς μέσα από το ποτάμι μου…
Ρέεις.
Στα μονοπάτια ...
Σ(ε)ρωτώ
Πόσες νύχτες ξαγρύπνησες κοιτώντας την βροχή από το παράθυρο;
Πόσους χειμώνες, πόσες άνοιξες και καλοκαίρια θα νοσταλγείς τον
έρωτα που δεν προλαβαίνεις να ζήσεις;
Πόσο έρωτα πνίγεις βαθιά ...
Πόσους χειμώνες, πόσες άνοιξες και καλοκαίρια θα νοσταλγείς τον
έρωτα που δεν προλαβαίνεις να ζήσεις;
Πόσο έρωτα πνίγεις βαθιά ...
Μονόλογος εξομολόγησης
Βρήκες την ανήμερη και θυελλώδη καρδιά μου, μετέωρη…
Με συνάντησες στον δρόμο σου, σαν ξέφρενο λουλούδι που φύτρωσε στο χώμα σου, Ποιητή.
Ήρθες αστραπή κι έλαμψες τον ίσκιο ...
Άννα, τ' όνομα μου…
Κοιμόμουν ακόμα κι έβλεπα όνειρα. Σε κοίταξα δίπλα μου να
ανασαίνεις. Ονειρευόσουν κι εσύ. Το χέρι σου κίνησε, ύφανε
φως…
Τα βλέφαρα σου, έπαιξαν, άστραψαν κι έπειτα βυθίστηκες ...
ανασαίνεις. Ονειρευόσουν κι εσύ. Το χέρι σου κίνησε, ύφανε
φως…
Τα βλέφαρα σου, έπαιξαν, άστραψαν κι έπειτα βυθίστηκες ...
Μια φορά κι έναν Δεκέμβρη
Μια φορά κι έναν Δεκέμβρη
Γεννήθηκε μιαν αυγή στην μέση του χειμώνα…
Κόκκινα χείλη ηδονικά γεμάτα πάθος…
Δέρμα λευκό, σε σώμα ακόλαστο,
Το κορμί αναβλύζει μύρα Άνοιξης… ...
Γεννήθηκε μιαν αυγή στην μέση του χειμώνα…
Κόκκινα χείλη ηδονικά γεμάτα πάθος…
Δέρμα λευκό, σε σώμα ακόλαστο,
Το κορμί αναβλύζει μύρα Άνοιξης… ...
Ήρθες
Ήρθες.
Κι έσκυψα να λουστώ.
Και στα μαλλιά μου άνθισε,
Η επιθυμία σου.
Με ένα φιλί μοναχά, δροσίστηκα.
Γυμνή πια μαζί σου, περπατώ.
Σε ένα δωμάτιο σκοτεινό.
Όπου ...
τριαντάφυλλο λευκό
Γλιστράει στον ώμο μου.
Τριαντάφυλλο λευκό.
Μια λευκή γραμμή.
Αλαβάστρινο δέρμα.
Γυμνό το κορμί μου.
Φαντασία ερωτική.
Άρωμα καρύδας στο λαιμό μου.
Το άγγιγμα σου αρχίζει.
Η μνήμη ...
Άραγε τι λέν’ τα μάτια μου;
Τα μάτια μου σκορπάνε σταγόνες και γεμίζουν θάλασσες.
Ποτίζουν ανοιξιάτικους μπαξέδες με χιλιάδες φιλιά και τραγούδια.
Κι η Άνοιξη ακόλαστη σκορπίζει από τα βάθη μου, αιώνες αγάπης…
Και ...
Τ’όνομα μου…
Κι η φωτιά ρέει.
Με το φορτίο της άγριας ηδονής,
Θες να βυθίσεις τον πόθο σου,
Μέσα στο χώμα μου.
Απάτητο χώμα.
Εύφορο. Παρθενικά φτιαγμένο.
Καν’ το.
Κι ...